باسمه تعالی

در بحث قبل عرض کردیم که انسان برای رسیدن نیازمند به پنج مقدمه می باشد

1) راه به سوی مقصد : همانطوری که می دانیم مقصد خدا است 

و راه رسیدن به آن اهل بیت علیهم السلام می باشند در زیارت جامعه کبیره که یک دوره امام شناسی از زبان معصوم می باشد می فرماید که من اراد الله  بدء بکم هر کسی که اراده وقصد خدا می کند به عبارت دیگر کسی که مقصدش خدا است باید از اهل بیت شروع کند  و راه به سوی خدا یک راه بیشتر نیست وآن راه اهل بیت می باشند ما در تمام  قرآن  صراط را به صورت مفرد میبینیم  حتی به صورت تثنیه هم نمی باشد یعنی صراطان هم نداریم ما دوراه نداریم تا چه رسد به راهها ی متفاوت برای رسیدن به ذات مقدس الهی در تفسیر این آیه شریفه  اهد نا  الصراط المستقیم امام صادق (ع) فرمودند که صراط مستقیم خدا ما اهل بیت هستیم آنها می توانند ما را به حق برسانند ولا غیر

امام علی (ع)  فرم ودند انا صراط المستقیم راه مستقیم الهی من هستم  البته اینها مصادیق راه هستند و خود این به معنای دویت نمی باشد

مطلب دگری که باید بدان توجه کرد معنای صراط مستقیم می باشد صراط که به معنای پل و راه است و مستقیم از ماده قوم گرفته شده ومعنای اصلی آن راه راست نیست گرچه این معنا بلازمه راه مستقیم می باشد اما معنای مطابق آن نیست مستقیم یعنی راه محکم راهی که لغزندگی ندارد و امکان انحراف در آن به حد صفر می باشد  و دیگر راه ها لغزنده است تنها راهی که محکم و استوار می اباشد راه اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین می باشد

ادامه بحث برای وقت دیگر توفیق رفیق شفیق شما باد

 نوشته شده توسط ادیبی در جمعه 84/1/26 و ساعت 8:37 عصر | نظرات دیگران()